Vandaag maar een kort berichtje. Wij gaan namelijk op reis! Een lang gekoesterde wens gaat in vervulling: we gaan naar Israël. Vrienden van ons zingen in een koor en wij hadden al een hele tijd geleden gehoord dat er een aantal koorleden een groepsreis naar Israël zou gaan maken. De vrienden vertelden daar enthousiast over. Wij zeiden dat we dat ook altijd nog zouden willen. Een paar maanden geleden belde P. op om te vertellen dat er enkele koorleden niet mee konden en dat er dus een paar plaatsjes over waren. Of wij soms interesse hadden?
Ik heb nog nooit zo snel mijn man gebeld om te vragen of hij vrij kon krijgen van zijn werk. Binnen een paar uur was het beslist: wij mochten én konden mee. De voorpret kon beginnen. Boekjes bij de bibliotheek gehaald, paspoorten aangevraagd, de laatste inkopen gedaan....En nu is het zomaar zover, donderdagnacht vertrekken we.
We zien er zó ontzettend naar uit!
Een beetje eng ook wel, want hoe zal het gaan? Kan ik het wel allemaal bijbenen? Zal het erg vermoeiend zijn? Maar al die gedachten stop ik zo snel mogelijk weer weg. Niets hoeft, alles mag...dus ook een rustdagje inlassen. Maar stiekem denk ik dan weer: ik wil er niets van missen! Ik zal blij zijn als we er zijn, dan zijn al die irritante twijfels weg en gaat het gewoon gebeuren.
Dus als jullie me missen, dan weten jullie waar we zijn! Enne...het huis blijft bewoond, dus inbrekers: geen kans!!! 😜
Tot over een paar weken!