Positief....

Lieve bloglezers,

Allereerst heel hartelijk bedankt voor alle vormen van medeleven. Het was zo fijn om jullie steunbetuigingen te lezen in deze hele spannende tijd en te weten dat er voor ons gebeden werd en op heel veel lieve andere manieren aan haar gedacht werd.

Daarom geef ik jullie graag een update van hoe het nu gaat met mijn zus.

Na een hele spannende week mag ik nu een positief bericht schrijven, zij het voorzichtig....

Afgelopen vrijdag heeft ze haar laatste bestraling gehad. Dat ging steeds moeizamer en we zijn ontzettend bang geweest dat ze het niet zou halen.

De arts bleef zeggen dat het een paar dagen na de bestralingen beter zou moeten gaan. En, God zij dank, dat gebeurde..... 

Er is opnieuw een behandelplan gemaakt hoe ze weer kan aansterken en vooral GROEIEN, want ze is heel erg afgevallen. 

Hoe het verder allemaal zal gaan is voor ons ook koffiedik kijken, maar we zijn hier al zó blij mee!

Heerlijk om weer wat vrijer te kunnen ademen na vanmiddag!

foto van internet

Zorgen.....

In dit blogbericht schreef ik over de wandeltocht voor Pink Ribbon. Mijn zus was toen  net klaar met de chemokuren en nog aan het revalideren. Maar ze liep hem uit en wat was ik trots op haar!

Ze ging door met revalideren en het ging steeds beter. Haar conditie was weer helemaal op peil, haar haren begonnen weer te groeien en ze genoot van het leven. Ongeveer een maand geleden kreeg ze haar driemaandelijkse controle. Alles leek helemaal oké en over drie maanden zou ze pas weer op controle moeten terugkomen.

Een week of drie geleden echter begon ze over te geven. Een flinke buikgriep dacht ze zelf. En ook de huisarts ging daar in eerste instantie van uit. Met een paar dagen moest het over zijn. Maar het ging niet over en ze werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Onderzoeken volgden en er bleken uitzaaiingen in de hersenen te zitten............

Meteen werd alles in gang gezet en een behandelplan volgde. Ze zou snel bestraald worden. Met medicijnen kon ze weer voedsel en drinken binnenhouden. Ze ging weer naar huis. Tot afgelopen vrijdag. Ik was samen met mijn man op bezoek gegaan en je zag ze achteruit gaan. Na een paar keer aandringen mocht ik het ziekenhuis bellen en daar is ze weer met spoed opgenomen. Ze moest tot vandaag wachten voor de eerste bestraling en die heeft ze gehad. Maar ze is echt vreselijk ziek, en wil momenteel zelfs geen bezoek. 

Ik loop hier met een knoop in mijn maag rond, Het kan alle kanten opgaan. Zal ze de bestralingen kunnen ondergaan? (ze moet er nog vier!!) Zal het effect hebben? We weten het niet.

Wat heb ik al veel gebeden..... Dat is het enige wat we momenteel kunnen doen. Willen jullie meebidden???

Het spijt me dat dit een emotioneel blogbericht is. Ik heb ook getwijfeld of ik het wel zou plaatsen, maar misschien krijg ik daardoor wat lucht. Ook zullen jullie nu begrijpen dat het misschien even wat stiller is bij mij. 

Knuffelkussen uil.

Pasgeleden is mijn broer met zijn gezin verhuisd naar een nieuwe woning. Wat heeft dat nu weer met een knuffelkussen te maken? 

Ik zal het even uitleggen ;-)

Karlijn, zijn dochter en mijn jongste nichtje, kreeg toen natuurlijk ook een nieuwe kamer, met frisse kleuren ingericht.

Een echte meidenkamer. 

Gisteren was ze jarig, en om die kamer nóg gezelliger te maken heb ik, na overleg met haar moeder, als cadeautje een uilenknuffelkussen (een mooi woord voor scrabble, zeg!)  voor op haar kamer gemaakt. 

Het idee komt uit een gratis boekje, wat ik ooit kreeg bij een stoffenzaak toen een aantal stoffen kocht. Alleen was het in het boekje een kleine knuffel, en ik heb er een flink kussen van gemaakt. 

Dat betekende dat ik het patroon een flink aantal keren moest vergroten. Dat heeft me best wat zweet gekost, want ik moest "uit de losse hand" een uil tekenen, en dan ook nog zorgen dat de verhoudingen klopten. En wat denk je van de plaats van de ogen?..... :-D

Het leuke was, dat ik diverse stofjes kon gebruiken die mooi bij haar kamer pasten. Let bijvoorbeeld op de vogeltjes, die staan ook op het behang. En het blauwe komt mooi terug in het dekbed. 

Om de hoes te kunnen wassen heb ik aan de achterkant een klittenbandsluiting gemaakt.

De jarige was er erg tevreden mee (net als ikzelf trouwens, hihi)

Portemonnee Sem

Afgelopen zondag was mijn neefje Sem jarig. Hij werd zeven jaar. 

Van zijn moeder kreeg ik als cadeautip: "Hij vindt alles leuk, maar als je niets weet, met geld is hij ook blij". Nou, aan zo'n tip heb je wat...... ;-)

Sem is een stoer jongetje. Daarom dacht ik: als ik nu eens een stoere portemonnee maak! Dan doe ik daar wat kleingeld in, dan heeft hij én een cadeau én geld. Ik had nog een stukje legerstof liggen (hoe stoer wil je het hebben?!) en ging aan de gang. Bij mij is het vaak zo dat ik al doende steeds meer ideeën krijg. Het label bijvoorbeeld bedacht ik, toen ik ook nog een stukje nepleer in de kast vond. Ik naaide dit op de portemonnee, deed er een stukje van een plastic hoesje en een naamkaartje in.

Toen onze kinderen nog klein waren en op schoolreis gingen, vond ik een nekportemonnee altijd heel gemakkelijk. Dat schoot me tijdens het maken ook te binnen, dus maakte ik een paar lusjes van biaisband, waardoor een koord ging. (dan kan je het er ook afhalen, als je geen nekportemonnee wilt) En ja, zo'n musketonhaak, dat maakt het geheel toch wel af, vind ik zelf, hihi.

De portemonnee heeft een ritssluiting achterop en een binnenvak voor papiergeld. Hij sluit met klittenband. 

Zelf vond ik hem eigenlijk wel goed gelukt, in ieder geval goed genoeg om als cadeau te geven, dus ik deed wat "rammelgeld" erin en pakte hem in een papiertje.

Toen ik het cadeautje gaf, werd het vol enthousiasme uitgepakt en het eerste wat hij hoorde (en voelde) was het kleingeld. Hij graaide de portemonnee leeg en liet als eerste het geld zien aan zijn moeder! Vol enthousiasme ging hij er met een handvol geld vandoor, een aantal muntjes verliezend, naar zijn andere geld...... De portemonnee bleef achter in de handen van zijn moeder. Zijn moeder en ik hebben er vreselijk om gelachen!!!

Maar goed, ik heb mijn best gedaan, hahaha!

Een schrale troost: zijn moeder vertelde later dat hij de portemonnee toch wel mooi vond ;-D

Berg en Dal

Elk tweede weekend van september is er bij ons op het dorp een jaarmarkt. Mét kermis, biertent, rommelmarkt, jeweetwel, zo'n echt dorpsfeest. En voor ons is het "dubbel feest", want laat nou die biertent en de kermis precies voor ons huis staan!!!

Toen de jongens nog klein waren, hebben wij heel wat keren bij de botsautootjes, draaimolen en rups gestaan. Inmiddels hebben wij het wel gehad met die kermis.....hihi. 

Twee van onze jongens bewoonden het huis, en daarom durfden wij met een gerust hart een nachtje weg te gaan. Dus vertrokken wij vrijdagochtend naar Berg en Dal.

En het was GEWELDIG! Prachtig weer, prachtig hotel en een prachtige omgeving. 

Je ziet al dat door de herfst de bomen al aan het verkleuren zijn. 

De herfst is mijn favoriete seizoen, met al die kleuren en de zon nog lekker op je huid. 

Gelukkig was de kamer al klaar, een prachtige kamer met een terras in de zon! Op de kamer stond een Senseo apparaat met koffiepads, dus het eerste wat we deden was ons installeren op het terras met een kop koffie. Daar hebben we een hele poos gezeten, zomaar zonder iets te doen, mijmerend en genietend....

Daarna maakten we een stevige wandeling door het bos, wat achter het hotel lag. Gelukkig had ik mijn wandelschoenen mee, want het was écht Berg en Dal, flink klimmen en dalen! Ik voel mijn knieën nu nog. ;-)

Ze je hoe mooi de zon door de bladeren schijnt!

Natuurlijk! Bij de herfst horen ook paddenstoelen:

Na een heerlijke nachtrust (hoewel, we hadden een mug op de kamer....) en een stevig ontbijt vertrokken we op ons gemak naar het Afrika Museum. Een prachtig park waar je een beetje een beeld krijgt hoe men in diverse landen in Afrika woont en werkt. Wat mij opvalt is, dat vooral de vrouwen daar moeten werken! De mannen zijn vaak nodig voor het "toveren" en vergaderen. Ben blij dat dat hier niet zo is. Zo'n stamper om meel van gierst te maken is heel zwaar, hoor!

Na een uitgebreide lunch op het terras (nou ja, de lunch zelf was niet zo uitgebreid, gewoon een panini en een beker karnemelk, maar we hebben wel héél lang op het terras gezeten..........)

hebben we het binnenmuseum ook nog bezocht. Daar heb ik helaas geen foto's van, maar het is zeker de moeite waard om te bezoeken.

Daarna op ons gemakje weer op huis aan, naar nog maar één nachtje kermis en biertent......

En dat is nu ook weer achter de rug!

Fijne zondag allemaal!

Pompoensoep uit Malawi

Een tijdje terug kon je via onze kerk het blad "Ave" bestellen. (uitgave van de GZB). Het is een blad met veel zendingsverhalen, maar ook heel veel recepten van over de hele wereld.

We gaan al aardig naar de herfst toe, en daarom dacht ik dat het al wel zou kunnen: pompoensoep, uit Malawi!

Afgelopen zondag maakte ik deze soep en hij was heerlijk. Middelste zoon houdt totaal niet van pompoen, maar "deze soep is wél lekker" , zei hij verbaasd ;-)

Wat we 's middags nog over hadden is 's  avonds bij de broodmaaltijd opgegaan.....

De soep ziet er nogal saai uit, maar dat is hij niet, hoor. Ik had er alleen een paar blaadjes koriander in moeten leggen, dat past goed bij de smaak én had het geheel wat meer kleur gegeven. Kijk maar op het plaatje. Helaas had ik dat niet in huis :-(

Wat ik allemaal nodig had om deze soep te maken? Kijk maar op de foto, hihi.

Oké, oké ik zal het ook nog even opschrijven:

1 liter kippenbouillon

1 gesnipperde ui

2 wortels, in kleine stukjes gesneden

1/2 eetlepel geraspte gember

1/2 eetlepel nootmuskaatpoeder

500 gram in stukken gesneden flespompoen (met schil)

1 stengel sereh (citroengras)

400 ml. kokosmelk

100 ml. (slag)room

verse korianderblaadjes voor garnering

1 limoen

zout en peper naar smaak

Bak de ui 5 minuten op middelhoog vuur in een pan. Voeg de in kleine stukjes gesneden wortel, de gember en de nootmuskaat toe. Laat even meebakken. Giet de liter bouillon erbij en 500 gram in stukken gesneden flespompoen. Breek een stengel sereh doormidden en kneus het een beetje, zodat de smaak vrijkomt en doe de stengel in zijn geheel in de soep, samen met de kokosmelk. Laat de soep 20 minuten zachtjes koken. Haal de sereh uit de soep en pureer de soep met een staafmixer. Proef de soep en voeg zout en peper naar smaak toe en (slag)room voor een romige soep. Haal de pan van het vuur en knijp de limoen boven de pan uit. Even roeren en dan opdienen en garneren met verse korianderblaadjes en drupjes kokosmelk of room.

Eet smakelijk!

Mocht de soep niet goed in de smaak vallen (wat ik mij bijna niet kan voorstellen), geef ik jullie nog mee wat achterop het blad staat:

Fijne dag allemaal!

Kussen nummer twee!

Even een snelle update: kussen nummer twee is af!

Het patroon heb ik hier vandaan. Het lijkt op het patroon van een normale granny, maar dan tóch anders.

Het enige wat ik anders zou doen, is het wisselen van kleur. Nu heb ik dat steeds op dezelfde plek gedaan en dat zie je. Als je steeds op een andere plek begint dan zul je dat volgens mij veel minder zien.

Het kussen heb ik iets minder strak opgevuld, misschien dat ik er nog een beetje vulling bij moet doen.  De achterkant is weer een restant van de overgordijnen. Sluiting ook weer met drie knopen. (zie kussen nummer één)

De wol die ik hiervoor gebruikt heb is de Super Soft van de Zeeman. Haakte prima met haaknaald nummer 4. 

Zo , en nu op naar nummer drie...

Labels

Op het blog van Nienke zag ik een leuk idee. Zij maakte van het kartonnen "binnenrolletje" van een rol cadeaupapier enveloppen.  Super om zo materiaal te hergebruiken. Ik besloot om ook het kartonnetje te bewaren, voor "ooit".

Een paar dagen geleden had ik een cadeautje voor iemand gemaakt, waaraan ik een kartonnen labeltje wilde hangen. Helaas waren mijn labels op en opeens schoot mij het rolletje weer te binnen. Zou ik daar ook in plaats van enveloppen misschien labels van kunnen knippen? Ik moet zeggen, dat het buitengewoon goed lukte. Om het geheel een beetje aan te kleden zocht ik in mijn kast bij de knutselspullen of ik iets had om erop te plakken. En ja hoor, ik vond een hele ris stickers, die je met een ijsstokje van het cellofaan af moest wrijven.  En ook dat ging buitengewoon goed. 

Resultaat als volgt:

Gaatje erin, grof stukje touw eraan, persoonlijke tekst erop, en het cadeau zag er meteen een heel stuk gezelliger uit. 

En ja, je knipt een heleboel labels uit één rolletje, dus ik kan weer even vooruit!

Fijne dag allemaal!

Schoolperikelen en tas voor de buurvrouw.

Het is stil in de straat. Alle kinderen zijn weer naar school en dat is te merken. Ook bij ons is de vakantie definitief voorbij. 

Middelste zoon is vol enthousiasme weer begonnen aan een studie architectuur op de universiteit. Zijn grote droom! Ik hoop toch zó dat hij het redt!! Het zal wel wennen voor hem zijn, want hij heeft het afgelopen jaar gewerkt, omdat hij niet kon instromen op school. Zo kon hij wel mooi zijn studiegeld verdienen.

Jongste zoon is nog even thuis, hoewel ook hij aan zijn minor beginnen wil. Hij wil wel, maar de school stuurt hem maar geen bericht wanneer hij weer aan de gang kan. En ja, hij heeft zich toch écht ingeschreven, Gelukkig heeft hij hier een bevestiging van. Hij mailt zich inmiddels suf! Vervelend.......

(jongste krijgt net bericht binnen dat er een fout is gemaakt door school (!) en de minor op een andere school moet -> 2 1/2 uur reizen. Sorry foutje, zegt de school............ :-(((  Jongste is hier op zijn zachtst gezegd "niet blij mee")

Manlief is inmiddels al aan zijn derde werkweek begonnen, dus die zit alweer helemaal in het ritme.

En ik? Ik doe ook weer mijn huishoudentje, hoewel het de laatste week niet echt lekker loopt. De fibromyalgie laat weer eens flink van zich weten. Maar van haar (klik) kreeg ik eens een goede tip: beloon elk minnetje (iets wat je zwaar valt of geen puf in hebt) wat je moet doen met een plusje (iets waar je plezier in hebt en energie uithaalt). En daarom schrijf ik nu dit berichtje, want dat vind ik heel leuk om te doen, hihi.

Woensdag viert de buurvrouw haar verjaardag en ik maakte voor haar een tas.

Naar mijn idee is hij een beetje groot uitgevallen, maar ach, er kunnen nu tenminste veel boodschappen in!

Het patroon (wat dus niet helemaal klopte deze keer) komt weer uit mijn tassenboek (Singer). De volgende keer dat ik hem maak pas ik het patroon een beetje aan, maar deze keer moet het ermee door.

Fijne dag allemaal!